Joods Maastricht

We waren drie weken afwezig. Nou ja, afwezig. Het rabbinale werk continueerde gewoon via de digitale en telefonische wegen, alleen zaten we fysiek aan de andere kant van de Oceaan. Eerst waren we in Montreal en daarna New York. Denk nu niet dat in ons leven alles zonnegeur en maneschijn is. Er is geen huisje

Vrij recentelijk vond er een ongeluk plaats met een bakfiets die kinderen vervoerde. De kinderen die vervoerd werden belandden in een sloot, maar G’d zij dank kwamen allen met de schrik en met natte kleren ervan af. Ook kwam het Stintdrama van enige jaren geleden weer in de belangstelling omdat de eigenaren toch vervolgd gaan

In de Sidra (Thora voorlezing) waarmee we deze maand Elloel, de maand van voorbereiding voor de Hoge Feestdagen, begonnen lazen we: “Rechters zult gij aanstellen in al uw poorten” en laat ik nou toevallig (toeval bestaat niet!) de laatste dagen van doen te hebben gehad met (on)recht. Mijn jongste dochter belt op vanuit Montreal. Totale

Mijn excuus dat ik het dagboek van zondag jl. heb overgeslagen en er dus deze week bij uitzondering maar een dagboek verschijnt in plaats van twee. De reden is dat we, tijdens onze vakantie-afwezigheid, een aantal onverwachte klusjes kregen. Twee buitenlandse rabbinale verzoeken om na te gaan of iemand wel/niet Joods is. Twee besprekingen met

Gezien toeval niet bestaat heeft het dus zo moeten zijn dat ik een overeenkomst onder ogen kreeg die aangaf wanneer Delta Airlines wel en wanneer ze zich niet verantwoordelijk acht voor vertraging of uitvallen van hun vluchten. Ik citeer vertalend: “We nemen geen verantwoordelijkheid voor Acts of G’d and Nature.” In Nederland zou dit helaas

Het was in Amersfoort een bijzondere Brom-Sjabbat. Even een korte uitleg van Brom-Sjabbat. Toen wij naar Nederland kwamen en in dienst o.a. bij de Joodse Gemeente Amersfoort, was de heer Mottel Brom de voorzitter en de vrijwillige chazan-voorzanger. Brom was in het dagelijks leven de directeur van Middeloo, een instituut dat opleidde tot muziektherapeut. Toentertijd

Die kleine aankondiging in het NIW dat ik ben benaderd om voor Europa zitting te nemen in een speciaal Beth Din van de RCE, Rabbinical Center for Europe, met betrekking tot het uitzoeken van gecompliceerde gevallen van wel/niet Jood-zijn, is kennelijk niet onopgemerkt gebleven. Sinds die aankondiging word ik duidelijk vaker benaderd door mensen die

Het is vanwege de vakantie een relatief rustige tijd voor mij. We wandelen meer dan gewoonlijk, waren gisteren met de kleintjes naar de Dierentuin in  Amersfoort en hebben zelfs voor onszelf een abonnement genomen omdat we denken dat uitstapje Dierentuin voor herhaling vatbaar is. In Spakenburg, waar we eergisteren aan de avond-wandel waren, kwamen we

Wat ben ik dankbaar met mijn baantje. Af en toe (en vaker af dan toe) wordt er (on)nodige rotzooi over me uitgestort, maar zo gaat het nu eenmaal. Als er geen kritiek komt, pas dan moet ik me zorgen maken en mezelf afvragen of ik nog wel functioneer. Ik herinner me dat rabbijn Vorst en